تاندونیت وضعیتی است که با التهاب و تحریک تاندون‌ها مشخص می‌شود که تارهای ضخیمی هستند که ماهیچه‌ها را به استخوان‌ها متصل می‌کنند. معمولا در نواحی مانند آرنج، شانه، مچ دست، زانو و مچ پا رخ می دهد. اگر علائم تاندونیت را تجربه می کنید، در اینجا هشت مرحله وجود دارد که می‌توانید برای درمان موثر آن انجام دهید:

1. استراحت و محافظت از ناحیه آسیب دیدهیکی از اولین گام ها در درمان تاندونیت، استراحت و محافظت از ناحیه آسیب دیده است. از فعالیت هایی که علائم شما را بدتر می کند یا به تاندون آسیب دیده فشار وارد می کند خودداری کنید. استراحت باعث کاهش التهاب می شود و به بدن شما زمان می دهد تا بهبود یابد.

2. استفاده از یخاستفاده از یخ در ناحیه آسیب دیده می‌تواند به کاهش درد و تورم مرتبط با تاندونیت کمک کند. از یک کیسه یخ استفاده کنید یا یخ را در یک حوله بپیچید و آن را به مدت 15 تا 20 دقیقه چندین بار در روز روی محل قرار دهید. حتما یک پارچه بین یخ و پوست خود قرار دهید تا از سرمازدگی جلوگیری کنید.

3. از فشرده سازی استفاده کنیدفشرده سازی می‌تواند به کاهش تورم کمک کرده و از ناحیه آسیب دیده حمایت کند. می‌توانید از یک باند کشی یا آستین فشاری برای اعمال فشار ملایم به اطراف تاندون استفاده کنید. مطمئن شوید که آن را خیلی محکم نپیچانید، زیرا ممکن است در گردش خون اختلال ایجاد کند.

4. بالا بردن ناحیهبالا بردن ناحیه آسیب دیده بالاتر از سطح قلب می‌تواند با خروج مایع از محل التهاب به کاهش تورم کمک کند. دست یا پای خود را روی بالش ها یا کوسن ها قرار دهید تا به ارتفاع برسید.

5. داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مصرف کنید NSAID های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن میتوانند به تسکین درد و کاهش التهاب مرتبط با تاندونیت کمک کنند. دستورالعمل های دوز توصیه شده را دنبال کنید و در صورت داشتن هرگونه بیماری زمینه ای با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

6. تمرینات کششی و تقویتی هنگامی که علائم شما شروع به بهبود کرد، مهم است که به تدریج تمرینات کششی و تقویتی را در ناحیه آسیب دیده معرفی کنید. برای یادگیری تمرینات مناسب که می‌تواند به بهبود انعطاف پذیری و تقویت عضلات اطراف تاندون کمک کند، با یک فیزیوتراپ یا متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

7. اصلاح فعالیت هافعالیت هایی را که ممکن است در ایجاد تاندونیت نقش داشته باشند شناسایی کنید و آنها را اصلاح کنید تا فشار روی تاندون آسیب دیده کاهش یابد. این ممکن است شامل استفاده از تکنیک مناسب، استراحت های مکرر، استفاده از تجهیزات ارگونومیک یا جستجوی تمرینات یا حرکات جایگزین باشد.

8. در صورت تداوم علائم به پزشک مراجعه کنیداگر علائم شما با اقدامات خودمراقبتی بهبود نیافت یا اگر با گذشت زمان بدتر شد، توصیه می شود به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. یک متخصص مراقبت های بهداشتی می‌تواند یک تشخیص مناسب ارائه دهد، گزینه های درمانی اضافی مانند فیزیوتراپی یا تزریق کورتیکواستروئید را توصیه کند و هرگونه بیماری زمینه ای را رد کند.

به یاد داشته باشید، این مراحل دستورالعمل های کلی برای درمان تاندونیت هستند، اما همیشه بهتر است با یک متخصص مراقبت های بهداشتی برای تشخیص دقیق و برنامه درمانی شخصی بر اساس شرایط خاص خود مشورت کنید.